District attorney

Een district attorney (DA) of state's attorney is een ambt in de Verenigde Staten van de openbaar aanklager, gelijkaardig aan de Nederlandse officier van justitie of de Belgische procureur des Konings. Het is de hoofdaanklager van een lokale overheid, meestal een county, maar de exacte naam en omvang van het kantoor verschilt per staat. Alternatieve titels voor het kantoor zijn naast de twee eerder vermelde de county attorney, commonwealth's attorney en county prosecutor.

De district attorney is de wettelijke partij die verantwoordelijk is voor het presenteren van de zaak tegen een persoon die verdacht wordt van het overtreden van de wet, het starten en leiden van verdere strafrechtelijke onderzoeken, het begeleiden en aanbevelen van de veroordeling van overtreders, en zijn de enige advocaten die mogen deelnemen aan grand jury-procedures. De aanklagers beslissen welke strafrechtelijke aanklachten worden ingediend en wanneer en waar een persoon zich op die aanklacht zal verantwoorden. Bij de uitvoering van hun taken hebben de aanklagers de bevoegdheid om personen te onderzoeken, immuniteit te verlenen aan getuigen en verdachten, en te pleiten voor onderhandelingen met de verdachten.

Een district attorney leidt een staf van aanklagers, die het meest bekend zijn als deputy district attorneys (DDAs). De deputy die optreedt als de supervisor van het kantoor wordt vaak de Assistant District Attorney genoemd. De meerderheid van de vervolgingen zal worden gedelegeerd aan DDAs, waarbij de district attorney zelf de belangrijkste zaken vervolgt en de algemene verantwoordelijkheid heeft voor het bureau en de werkzaamheden. Afhankelijk van het bestaande systeem kunnen district attorneys worden benoemd door de algemeen directeur van het rechtsgebied of worden gekozen door de lokale kiezers.

Een district attorney is een staatsambtenaar die beschikt over een opleiding in de rechten en een geslaagd examen aan de bar association (de balie). De opdrachten van de district attorney liggen in het grensgebied van rechtspraktijk, rechtshandhaving en politiek. Als vereiste competenties wordt gekeken naar de capaciteit belangenbehartiging voor verschillende betrokken partijen en standpunten te kunnen balanceren, een gevoel voor rechtvaardigheid, voeling voor het politiek klimaat en een analytische geest.